- pijacki
- прил.• винный• пьяный* * *pijac|ki\pijackiсу пьяный (о голосе etc.);
\pijackikie towarzystwo компания пьяниц
* * *pijaccyпья́ный (о голосе и т. п.)pijackie towarzystwo — компа́ния пья́ниц
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pijacki
Смотреть что такое "pijacki" в других словарях:
pijacki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, pijackiccy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do pijaka, mający związek z pijakiem, właściwy pijakowi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pijacki bełkot. Pijacka agresja. Pijackie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pijacki — pijackiccy 1. «dotyczący pijaka, należący do pijaka, charakterystyczny dla pijaka, wywołany przez pijaka» Pijacki upór, płacz. Pijackie wrzaski, orgie. Pijacka awantura. Pijacka wylewność. Pijacka czkawka. Pijacka melina, knajpa. 2. «złożony z… … Słownik języka polskiego
Julian Tuwim — (the surname comes from the Hebrew טובים, tovim , good ; September 13, 1894 – December 27, 1953) one of the greatest Polish poets, he was born in Łódź, Congress Poland, Russian Empire and educated in Łódź and Warsaw (he studied law and philosophy … Wikipedia
Julian Tuwim — Julian Tuwim[1] (né à Łódź le 13 septembre 1894 mort à Zakopane le 27 décembre 1953) est un poète polonais … Wikipédia en Français
Тувим — Юлиан (Julian Tuwim, 1894 ) современный польский поэт. Еще будучи студентом, выступил со стихотворением «Весна» (1918), резко эпатировавшим польского буржуа. Стихотворение отнюдь не заслужило обвинения в порнографичности, каковую пытались… … Литературная энциклопедия
Тувим, Юлиан — Юлиан Тувим польск. Julian Tuwim … Википедия
Юлиан Тувим — Юлиан Тувим, 1894 1953 Юлиан Тувим (польск. Julian Tuwim; 13 сентября 1894, Лодзь 27 декабря 1953, Закопане) польский поэт. Родился в польской еврейской семье в городе Лодзь. Окончил там школу и в 1916 18 гг. изучал юриспруденцию и философию в… … Википедия
bachiczny — 1. «związany z kultem Bachusa» Motywy bachiczne w malarstwie. ∆ lit. Wiersz bachiczny «wiersz opiewający Bachusa lub wino» 2. przestarz. «hulaszczy, pijacki, rozwiązły» Uczty bachiczne … Słownik języka polskiego
bachusowy — bachusowywi «przypominający Bachusa, rzymskiego boga wina i wesela, lub obchody ku jego czci; hulaszczy, pijacki» Bachusowy śmiech. Uczty bachusowe … Słownik języka polskiego
bełkot — m IV, D. u, Ms. bełkotocie; lm M. y 1. «niewyraźna mowa» Pijacki bełkot. przen. a) «niezrozumiały tekst» Artystyczny bełkot. b) DB. a; lm M. y «osoba mówiąca szybko, niewyraźnie» 2. łow. «głos wydawany przez tokującego cietrzewia; bulgot» … Słownik języka polskiego
zapity — zapityici imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zapić (p.) zapity w użyciu przym. 1. pot. «odurzony alkoholem, pijany, zapijaczony» Zapity gość. 2. pot. «charakterystyczny dla pijaka, właściwy pijakowi; pijacki» Zapity głos, wzrok. Zapita gęba … Słownik języka polskiego
